Zondag 6 augustus   laatste dag genieten!!

Omdat we onze hotelkamer om 12.00 uur moesten verlaten en wij pas vanavond gaan vliegen heeft Carlo gelukkig nog een kamer kunnen regelen zodat we nog lekker kunnen douchen.
Dat was wel nodig, het was vandaag weer bloody hot!
We zijn dan ook echt "afgebakken" de auto ingestapt.

Wat ik was vergeten te vertellen, Rod Steward zat in hetzelfde hotel als wij!, We zagen hem in het zwembad.
We hebben dus niet met dolfijnen gezwommen maar wel met Rod!
We dachten hem vrijdag al te zien maar twijfelde.
Zaterdag wisten we het zeker; panter zwembroekje (ballen knijper) rode sneakers, en nog dezelfde bos wilde geblondeerd haren. Hij liep op het strand rond te kijken of niemand hem toch wilde herkennen. (gezien en gezien worden)
Één persoon kwam naar hem toe voor een handtekening en foto, hij had er alle tijd voor!
Carlo wilde gaan vragen of hij Rod was en of híj dan een foto van ons wilde maken(?!) grappig!
Dat vonden wij zielig voor hem, al heb ik eerlijk gezegd wel even de neiging gehad om naar hem toe te gaan, zie ook niet elke dag een beroemdheid!
Toch stiekem een foto genomen, en toen was de accu leeg!
En vandaag was hij er weer, onze Rod.
Ook nog een tornado gezien op zee!
Dat was gaaf om te zien, we hebben foto's, net als van onze Rod!

Om 19.00 uur waren we op het vliegveld, nadat Carlo zijn emotionele moment met de auto had gehad heeft hij met pijn in zijn hart de auto moeten achterlaten op het vliegveld van Miami.
Ook hier alles weer goed geregeld met de mono-rail word je naar jouw gate gebracht, net science fiction, je hoort alleen stem, geen personeel komt er aan te pas, er word gezegd, deuren gesloten en dan worden ze ook gesloten!
En daar gebeurde waar ik altijd zo bang voor ben geweest; Luuk stapte al in en de deuren gingen dicht en... weg trein!!!   Midden op het vliegveld in Miami!!!
We riepen nog; bij de volgende stop wachten, een vriendelijke vrouw naast Luuk knikte nog, ze begreep meteen de situatie.
Wat er dan door je heen gaat is niet met een pen te beschrijven!
Een Amerikaan die bij ons stond te wachten zei dat het allemaal goed kwam, hij was een grote jongen," aan m'n hoela" zei ik, (lukte niet op zijn engels), maar hij zei, Roel aankijkend " oh, I see you have another one!"
Kon hem wel slaan, én in huilen tegelijkertijd uitbarsten. Maar uiteindelijk stond Luuk rustig met die vriendelijke vrouw te wachten, op het perron.

We vliegen om 22.30 uur Amerikaanse tijd. 
Het is 9 uur vliegen, tel daar het 6 uur tijdverschil nog bij op, in Londen overstappen met een uurtje wachttijd,  weer een uur vliegen, schiphol uitchecken auto zoeken en dan nog naar huis!
We verwachten dat het wel avond is voor we thuis zijn!

Het is nu 02.30 uur, de eerste film net gezien, de rest van ons slaapt dus dat ga ik ook maar proberen.

Bij deze willen we iedereen bedanken voor de leuke reacties die we kregen op onze verslagen, hoop dat jullie zo ook een beetje hebben mee kunnen genieten van Florida. We hebben wat zon meegenomen in onze koffers, we zaten nog nèt niet aan het maximale gewicht!
Jammer alleen dat het niet lukte met de foto's sinds ze de site vernieuwd hebben, maar mocht je interesse hebben.... We hebben ze zo snel mogelijk thuis!
Dinsdag sluiten we onze web-blog en dan gaan we er samen met de foto's er een mooi boekwerk van te maken.

Luitjes, tot ziens.  XXXXX   van ons allen!!!